Magazyn Akwarium 11-12/2015 (154)

W 154 numerze Magazynu Akwarium, min

 

Stałe rubryki: Aktualności, Encyklopedia MA, Listy do Redakcji, Produkty na rynku, Zapowiedzi

Nagroda im. Darka Firleja 2015

To już piąty raz w tym roku nasz Magazyn przyznał Nagrody im. Darka Firleja. Statuetki musieliśmy jednak wręczać etapami, bo, ze względu na tegoroczny dualizm targowy we wrześniu, nie było szans na spotkanie wszystkich laureatów w jednym miejscu. Jak zawsze - nasi wybrańcy - wyjątkowi, a tym razem - „podwójni”.

Paweł Czapczyk: Neolamprologus hecqui (Boulenger, 1899), czyli muszlowiec łaciaty w akwarium

Odkąd sięgam pamięcią, zawsze podziwiałem muszlowce, czyli ryby określane mianem „małych architektów z jeziora Tanganika”. Za co? Za ich skromne wymagania środowiskowe, niezrównane zwyczaje terytorialne, niebywałe instynkty rodzicielskie oraz - last but not least - za odwagę i nieustraszoność. Przez lata trzymałem i rozmnażałem wielu reprezentantów tej grupy. Nie posiadałem jednego. I kiedy wreszcie w 2013 roku wpuściłem dorosłą, a pochodzącą z odłowu parę Neolamprologus hecqui do uprzednio przygotowanego zbiornika, długo nie mogłem oderwać od niej oczu...

Tomasz Jungnikel: Płaszczki rzeczne z rodzaju Potamotrygon w akwarium, cz. 3

Tak jak już wspominałem w poprzedniej części artykułu, taksonomia płaszczek jest nadal niejasna oraz budzi wiele kontrowersji i często bywa aktualizowana, z tego też powodu osobom bardziej dociekliwym polecam śledzenia badań nad taksonomią tych ryb. Większość gatunków ma swoje synonimy, celowo nie wypisuję ich, żeby nie wprowadzać jeszcze większego chaosu w nazewnictwie. Warto wspomnieć jeszcze o konsekwencjach dopuszczania do krzyżowania ze sobą różnych gatunków, gdyż może to doprowadzać do wad genetycznych, jak i wprowadzać jeszcze większy zamęt w określaniu przynależności gatunkowej.

Adam Biernacki: Prawie Rio Negro i Uaru amphiacanthoides

Niezmiernie cieszy mnie fakt, że mam możliwość, a zarazem przyjemność przedstawić Państwu kolejną odsłonę mojej skromnej namiastki, najbardziej inspirującego mnie fragmentu królowej rzek, jej lewobrzeżny dopływ - Rio Negro. Tu czarne wody ciągną się nieprzerwanie przez prawie 2500 km. Wraz z dopływami zajmują one obszar dwa razy większy od Polski. Woda w tej rzece ma barwę dobrej dwunastoletniej whisky o stosunkowo dużej przejrzystości. Odczyn plus kolor wody nasuwają skojarzenie z jesienną herbatką, do której dodaliśmy kilka kropli cytrynowego soku.

Lechosław Łątka: Preferencje pokarmowe oraz żywienie pielęgnic z jeziora Tanganika w akwarium: Poradnik hodowcy

Każdy pasjonat, mając na uwadze dobrą kondycję swoich ryb, powinien zadbać przede wszystkim o właściwą karmę dla swoich podopiecznych. Ryby w naturze mają dostęp do nieograniczonej ilości pokarmu, który mogą wybierać według własnych preferencji pokarmowych, zajmując dany ekosystem. W warunkach sztucznych (akwarium) niestety nie mają takich możliwości i są zdane na to, co i ile dostaną od swojego opiekuna.

Paweł Szewczak: Choroby ryb: profilaktyka i zabiegi przywracające zdrowie

Środowiskiem życia ryb jest woda. Człowiek nie posiada niektórych zmysłów, w które wyposażone są ryby, więc nie jest w stanie ich w pełni zrozumieć. Ryby wyczuwają najdrobniejsze zmiany parametrów wody. Każda nienaturalna i nagła zmiana skutkuje reakcją szokową, co zwiększa podatność na infekcje.

Bartosz Kierończyk, Mateusz Rawski, Jakub Długosz: Czy akwarystyka jest bezpiecznym hobby?

Wybierając tak popularne hobby, jakim jest akwarystyka, rzadko posiadamy świadomość zagrożeń, na które jesteśmy narażeni niemal codziennie. W poniższym artykule nie będzie jednak mowy o niebezpiecznych gatunkach ryb, takich jak m.in. piranie, skrzydlice, czy płaszczki. Znacznie większym zagrożeniem są wirusy, bakterie oraz grzyby. Ich obecność w środowisku wodnym nie jest jednak niczym niezwykłym.

Magazyn Akwarium 10/2015 (153)

• W 153 numerze Magazynu Akwarium, min
  

Wojciech Sierakowski

Cynotilapia zebroides

Do czasu swoistej „rewolucji”, która dokonała się w nazewnictwie po 2011 roku, gdy swoją pracę opublikował Patrick Tawil, gatunek był znany pod nazwą Cynotilapia afra. Nazwa nie zaniknęła, gdyż obecnie na gatunek ten składa się z część wariantów geograficznych przynależnych dawniej do gatunku Cynotilapia sp. „mbamba”.

Hubert Zientek, Krzysztof Kelman

Wieloplamka (Phalloceros caudimaculatus) - zimnolubna pstrokata piękność

Rozmnażanie wieloplamek jest łatwe, a sam gatunek uchodzi za dość płodny. Ciąża u samicy trwa około 5 tygodni. W miocie rodzi ona od kilkunastu do kilkudziesięciu młodych (rzadko powyżej 40). Po opuszczeniu dróg rodnych opadają one na dno i zaczynają pływać po krótkiej chwili, próbując złapać powietrze atmosferyczne, którym napełniają pęcherz pławny. Kanibalizm zdarza się rzadko, a częstokroć nie obserwuje się go wcale, nawet wówczas, gdy ryby nie są karmione przez kilka dni.

Tomasz Jungnikel, Maciej Komarzewski

Płaszczki rzeczne z rodzaju Potamotrygon w akwarium, cz. 2

Płaszczki w naturze lubią zakopywać się w podłożu, co stanowi część ich behawioru i służy za kamuflaż. Aby im to umożliwić, należy zastosować odpowiedniego rodzaju podłoże. Zbyt gruby żwir może uniemożliwić płaszczkom skuteczne zakopanie się, natomiast zbyt drobny może dostawać się do ich otworów skrzelowych oraz oczu.

Marta Pawlak

CITES w akwarystyce, cz. 2

Zwierzęta muszą pochodzić z gospodarstw lub innych podmiotów wolnych od chorób. Przesyłka takich zwierząt musi być zaopatrzona w odpowiednie świadectwo zdrowia. W obrocie krajowym świadectwa obowiązują tylko dla ryb łososiowatych, w obrocie wspólnotowym są to tzw. świadectwa INTRA, a w przypadku importu - świadectwa CVEDA.

Przemysław Leśniak

Pogostemon – gwiazdy w akwarium!

Rodzaj Pogostemon (brodziec) należy do rodziny Lamiaceae (jasnotowate), który występuje licznie w Afryce, Azji Południowo-Wschodniej wraz z Półwyspem Indyjskim oraz w Australii i Oceanii. Do rodzaju tego należą zarówno rośliny wodne, błotne, jak i typowo lądowe. Zasiedlają one brzegi jezior, stawów, rzek, bagien oraz pola ryżowe i łąki, również te podmokłe.
Mariusz KrólEuphyllia – falująca królowa akwarium morskiegoW moim zbiorniku znajduje się kilka gatunków euphyllii: Euphyllia paradivisa, E. paraancora, E. ancora i E. glabrescens. Oprócz nich istnieją jeszcze E. yaeyamaensis, E. divisa, E. cristata i E. paraglabrescens. Różnią się one od siebie nie tylko kształtem polipów, ale także ich długością, budową szkieletu czy stopniem agresywności.
Stałe rubryki:

Aktualności

Encyklopedia MA

Listy do Redakcji

Produkty na rynku

Zapowiedzi

Magazyn Akwarium 9/2015 (152)

• W 152 numerze Magazynu Akwarium, min
  

Lechosław Łątka

Corydoraspygmaeus(Knaack, 1966) w akwarium

Jeśli możemy pozwolić sobie jedynie na małe akwarium, musimy dobrać do niego odpowiednio małe taksony. Jednym z takich gatunków, którym warto się zainteresować jest bez wątpienia przedstawiciel rodzaju Corydoras, a mianowicie Corydoraspygmaeus. Jest to gatunek osiągający niewielkie rozmiary, bardzo spokojny, a do tego reprezentujący ciekawe zachowania.

Tomasz Jungnikel, Maciej Kamaszewski

Płaszczki rzeczne z rodzaju Potamotrygon w akwarium, cz. 1

Charakterystyczną cechą płaszczek jest obecność kolców jadowych, powstałych z zębów skórnych. Pokryte są one cienką warstwą skóry i znajdują się w połowie długości ogona. Charakteryzują się płaską budową przypominającą harpun z licznymi zadziorami, który łatwo się wbija a trudno wychodzi. Są one systematycznie wymieniane, u starszych - jeden raz w roku, natomiast u młodszych - kilka razy. Największy kolec jest zarazem najstarszy.

Marta Pawlak

CITES w akwarystyce, cz. 1

Często można się spotkać z obiegową opinią, że polskie przepisy regulujące handel zwierzętami gatunków chronionych są szczególnie restrykcyjne, tymczasem przepisy regulujące zarobkowe wykorzystanie takich zwierząt są wspólne dla całej Unii i wynikają z rozporządzenia 338/97. Prawo krajowe wyznacza jedynie organy odpowiedzialne za jego wykonanie, ustala sankcje za łamanie przepisów oraz reguluje kwestię rejestracji..

Paweł Korzec

Ślimaki nagoskrzelne – cuda natury, ale czy do akwarium…?

Ślimaki nagoskrzelne należą do jednych z najpiękniejszych morskich stworzeń. Ze względu na niesamowite barwy i kształty, a także niezbyt dużą prędkość poruszania się, są chyba najczęściej fotografowanym przez nurków elementem podmorskiej fauny. Zachwycają wyglądem, nierzadko zachowaniem, a czasami dużymi zdolnościami do uśmiercenia innych organizmów.

Michał Marcinkiewicz

Wyjątkowe dyskowce z amazońskiej dżungli dla każdego

Po raz pierwszy wraz z członkami wyprawy Tour de Amazon - Michał Marcinkiewicz Expeditions trafiliśmy w okolice Lago Grande w trakcie poszukiwań strumieni o przejrzystych wodach nadających się do podwodnych zdjęć. Według zaprzyjaźnionych z firmą Amazon Fish Santarem rybaków, u których gościliśmy kilka dni wcześniej, właśnie w tych okolicach, a dokładniej w pobliżu Piraquara znajdują się strumienie z niezwykle przejrzystą wodą i pięknymi rybami.

Stałe rubryki:

Aktualności

Encyklopedia MA

Listy do Redakcji

Produkty na rynku

Zapowiedzi

Zeszyty Akwarystyczne nr 62

Marcin Wnuk

 

ABC akwarium naturalnego

 

Akwarium naturalne – co to takiego? Otóż nazwa ta jest nieco myląca, mogłaby bowiem sugerować, że chodzi o wierne odwzorowanie w zbiorniku wycinka naturalnego wodnego biotopu. Tymczasem idea akwarystyki naturalnej, zwanej też japońską lub – od nazwiska jej twórcy – „akwarystyką w stylu Amano”, jest nieco inna. Jej celem jest ukazanie w szkle piękna otaczającej nas natury. Przy pomocy umiejętnie dobranych podłoży, dekoracji i roślin mistrzowie tej sztuki tworzą w szkle prawdziwe podwodne arcydzieła urzekające zarówno bogactwem i różnorodnością form, jak i artyzmem oraz finezją wykonania. Podziwiając te niezwykłe aranżacje nietrudno ulec przeświadczeniu, że ta dziedzina akwarystyki jest wyjątkowo trudna, skomplikowana i zarezerwowana tylko dla wąskiego grona wtajemniczonych. Tymczasem rzeczywistość jest zupełnie inna. Oczywiście nie każdy od razu „wyczaruje” w akwarium mistrzowską kompozycję, podobnie jak nie każdy będzie w stanie namalować obraz niczym Leonardo da Vinci, Rembrandt czy Picasso. Wszystko jednak jest dla ludzi i założenie akwarium naturalnego wcale nie musi być szczególnie skomplikowane. Wystarczy pamiętać o kilku podstawowych regułach, uzbroić się w cierpliwość i nauczyć systematyczności. A jak się do tego zabrać i od czego zacząć?

Magazyn Akwarium 7-8/2015 (151)

• W 151 numerze Magazynu Akwarium, min
  

Spis treści

Stałe rubryki: Aktualności, W obiektywie Kocana, Ciekawostki, Encyklopedia MA, Listy do Redakcji, Produkty na rynku, Zapowiedzi

ABC AKWARYSTYKI – Podłoża i dekoracje w akwarium

Wybór podłoża do zbiornika akwariowego jest bardzo istotny, ponieważ ma wpływ nie tylko na jego wygląd, ale też na zdrowie zamieszkujących go zwierząt czy kondycję roślin. Podłoże może też ułatwić bądź utrudnić przygotowanie aranżacji roślinnej czy skalnej. Dla zwierząt akwariowych jest istotne z punktu widzenia ich zwyczajów pokarmowych, tarliskowych, trybu życia czy strefy zajmowanej w zbiorniku, a także ich naturalnych przystosowań do określonych parametrów chemicznych wody.

Hubert Zientek, Krzysztof Kelman

Dwa gatunki z rodzaju Girardinus w akwarium – obserwacje własne

Te na swój sposób piękne, jajożyworodne, spokojne i towarzyskie, dość ruchliwe, mało wymagające, wszystkożerne i niewielkie ryby należą do rodziny piękniczkowatych (Poeciliidae). Ich pierwotną ojczyzną jest słoneczna Kuba. W naturze preferują wody stojące, z mulistym, bogatym w materię organiczną podłożem i gęstą wegetacją roślinności podwodnej. Przedstawiciele omawianego rodzaju łatwo krzyżują się między sobą, stąd nie należy nigdy utrzymywać ich w jednym zbiorniku. Generalnie osobniki nominatywne nie są zbyt atrakcyjnie ubarwione, lecz mimo to mają w sobie wiele subtelnego piękna i wdzięku, co czyni ich chów i rozmnażanie bardzo interesującymi.

Leszek Łątka

Delikatność i piękno, czyli pielęgnice piaskowe z jeziora Tanganika w akwarium: zagadnienia ogólne

Do gatunków pielęgnic zamieszkujących piaszczyste dno zwanych potocznie „pielęgnicami piaskowymi”, zaliczają się taksony należące do plemienia Ectodini, a przede wszystkim do rodzaju Xenotilapia. Pozostałymi rodzajami, które obejmują „pielęgnice piaskowe” są: Callochromis, Ectodus, Enatiopus, Grammatotria, Lestradea. Inną grupą ryb zamieszkujących piaszczyste dno jeziora Tanganika w pobliżu skał są tzw. pielęgnice „pierzastopłetwe”, czyli taksony z rodzajów: Aulonocranus, Cardiopharynx, Cunningtonia, Cyathopharynx, Ophthalmotilapia.

Heiko Bleher

Misool: nowe historie tęczanek

Jest styczeń 2013 roku. Jestem na pięknej, niemal bezludnej wyspie Misool położonej w obrębie objętego ochroną regionu Raja Ampat zwanego „Koralowym Trójkątem”, badając ten biotop po raz drugi. Od mojej pierwszej wizyty w 2001 roku wszystko tu całkowicie się zmieniło.

Mariusz Król

Eksploracja wybrzeża Morza Jońskiego

W dniach od 10.06.2015 do 17.06.2015 postanowiliśmy wybrać się na grecką wyspę Lefkada, m.in. w celu zbadania przybrzeżnego życia Morza Jońskiego. Wyspa ta znajduje się u zachodnich wybrzeży Grecji i jest otoczona wieloma innymi małymi wysepkami. Już samo położenie i widoki wywołują u nas niesamowite emocje. Jej powierzchnia wynosi około 356 km kwadratowych, a ilość mieszkańców to zaledwie 20 000 osób. Plaże Lefkady są głównie żwirowo-kamieniste, więc, decydując się na wycieczkę w tamte strony, warto zadbać buty do wody. Tego rodzaju biotop daje schronienie wielu gatunkom morskich zwierząt.

Magazyn Akwarium nr 6/2015 (150)

• W 150 numerze Magazynu Akwarium, min
  

•Joanna i Paweł Zarzyńscy: "Wielka czwórka", czyli ryby żyworodne dla początkujących i nie tylko! (cz. 1)
• Łukasz Kur, Paweł Zarzyński: Akwarystyka morska - prawda i mity
• Hybrydom stop, czyli pielęgnica papuzia i nie tylko
• Rafał Maciaszek: Choroby krewetek akwariowych
• Przemysław Leśniak, Michał Pluta: Rodzina Eriocaulaceae, czyli "toniny" i "eriocaulony" w akwarium (cz. 1)
• Witold Sosnowski: Teoretyczne podstawy oświetlenia w akwarium słodkowodnym. Widmo PAR w akwarystyce
• Konrad Mączka: Przewodnictwo elektrolityczne wody w akwarystyce
oraz stałe rubryki, m.in.: W obiektywie Kocana, Ciekawostki, Encyklopedia

Zeszyty Akwarystyczne nr 61

Joanna i Paweł Zarzyńscy

Kraby w akwarium morskim

[fragment]

Kraby – bliscy kuzyni tak chętnie pielęgnowanych w akwariach morskich krewetek – stanowią najliczniejszą grupę dziesięcionogów skupiającą ponad 10 500 znanych nauce gatunków oraz – przypuszczalnie – wiele taksonów, które jeszcze czekają na opisanie. Zdecydowana większość tych skorupiaków to mieszkańcy ciepłych mórz (choć niektóre występują również w zimnych wodach słonych, wodach słodkich, a nawet na lądzie). Z pozoru kraby świetnie nadają się więc na mieszkańców tropikalnych akwariów rafowych, jednak bywają pielęgnowane w nich nieporównanie rzadziej od krewetek. Jedną z przyczyn jest agresywność znacznej części tych skorupiaków, wynikająca z ich drapieżnego trybu życia. Liczne kraby są w stanie uszkadzać koralowce, polować na inne bezkręgowce mobilne, a nawet atakować śpiące nocą ryby. Co więcej, ze względu na mnogość gatunków i ich dość znaczne podobieństwo (zwłaszcza w stadium młodocianym), prawidłowa identyfikacja kraba często jest utrudniona lub wręcz niemożliwa. Nie sposób tym samym stwierdzić, czy jest on „dobry” czy „zły”, stąd wielu akwarystów morskich stroni od posiadania krabów, obawiając się o swój wypielęgnowany zbiornik. Na szczęście jednak nie wszystkie gatunki tych skorupiaków bywają w akwarium niepożądane. W bieżącym numerze ZA zaprezentujemy niektóre łagodne kraby, doskonale predysponowane do zbiorników rafowych, a nawet morskich nanoakwariów, zachęcając Państwa do zmierzenia się z wyzwaniem, jakie stanowi ich pielęgnacja w warunkach akwariowych.

Magazyn Akwarium nr 5/2015 (149)

• W 149 numerze Magazynu Akwarium, min
  

• Joanna i Paweł Zarzyńscy: "Wielka czwórka", czyli ryby żyworodne dla początkujących i nie tylko! (cz. 1)
• Łukasz Kur, Paweł Zarzyński: Akwarystyka morska - prawda i mity
• Hybrydom stop, czyli pielęgnica papuzia i nie tylko
• Rafał Maciaszek: Choroby krewetek akwariowych
• Przemysław Leśniak, Michał Pluta: Rodzina Eriocaulaceae, czyli "toniny" i "eriocaulony" w akwarium (cz. 1)
• Witold Sosnowski: Teoretyczne podstawy oświetlenia w akwarium słodkowodnym. Widmo PAR w akwarystyce
• Konrad Mączka: Przewodnictwo elektrolityczne wody w akwarystyce
oraz stałe rubryki, m.in.: W obiektywie Kocana, Ciekawostki, Encyklopedia

Magazyn Akwarium nr 4/2015 (148)

• W 148 numerze Magazynu Akwarium, min
  

Stałe rubryki: Aktualności, W obiektywie Kocana, Ciekawostki, Encyklopedia MA, Ambitny sklep, Listy do Redakcji, Produkty na rynku, Zapowiedzi

• Adam Biernacki: Prawie Rio Negro i prawie „Wild Discus”

• Maciej Kostecki: Rośliny w akrylu, cz. 1

• Marcin Szuchnik: Trochę o motorach, owadach i rybach… Moja „mała Azja” – Akysis vespa, czyli osa w akwarium

• Piotr Barański, Marcin Szuchnik:Królowa wężogłowów – szlachetne urodzenie zobowiązuje. Channa barca, niepowtarzalna piękność z Azji

• Stefan Kisielowski: Nowe karmy z ula dla hodowców zwierząt w akwariach i terrariach

• Joanna i Paweł Zarzyńscy: Trochę inne kiryski

• Julia Sarnowska: Amanie – elegantki z Afryki

• Mariusz Król: Pterapogon kauderni – jak „malawijski pyszczak”

• Dawid Kupiec: Akwarium – moja pasja

Zeszyty Akwarystyczne nr 60

Tekst: Paweł Szewczak

[fragm.]

Glony w akwarium: profilaktyka i zwalczanie

Czy wiedzą Państwo, skąd wzięło się słowo „glony”? Otóż wprowadził je do polskiej nomenklatury naukowej jeden z najwybitniejszych botaników przełomu XIX i XX w. – prof. Józef Rostafiński (1850–1928), zastępując nim używane przedtem zbyt ogólne określenie „wodorosty”. Co ciekawe, wywodzi się ono z gwary góralskiej (profesor był zarazem humanistą z zamiłowania i wielkim miłośnikiem rdzennej kultury Podhala). Określa się nim grupę samożywnych (w większości) organizmów beztkankowych. Pierwotnie klasyfikowano ją jako autonomiczną jednostkę systematyczną (w rozmaitych rangach), jednak szybko dowiedziono, że zaliczane do glonów organizmy nie są ze sobą spokrewnione, w rzeczywistości jest to więc grupa całkowicie sztuczna. Imponuje ona przy tym liczebnością gatunków, które stanowią niezwykle ważne ogniwo łańcuchów pokarmowych większości ekosystemów wodnych świata.

Poprzednie zdanie brzmi dumnie, nieledwie nobilitująco. Nie zmienia to jednak faktu, że zdecydowana większość miłośników akwarystyki ma glony raczej w niewielkiej estymie, traktując je po prostu jako szkodniki. W warunkach akwariowych niekontrolowany wzrost tych organizmów może bowiem znacząco obniżyć estetykę zbiornika i poważnie naruszyć panującą w nim równowagę. Dlatego w kwietniowym wydaniu Zeszytów Akwarystycznych zajmiemy się tematyką glonów w stricte „akwarystycznym” aspekcie. Dokonamy praktycznego podziału tych organizmów, podpowiemy, jak je rozpoznawać, zapobiegać ich rozwojowi oraz – w razie potrzeby – zwalczać w sposób możliwie najłatwiejszy i najbezpieczniejszy dla akwarium i jego mieszkańców.

Zeszyty Akwarystyczne nr 59

Tekst: Paweł Szewczak

[fragm.]

Bucephalandra – urzekająca nowość

…Bucefał był ulubionym koniem jednego z największych wodzów i zdobywców w historii ludzkości – Aleksandra III Macedońskiego (356–323 r. p.n.e.), który w ciągu niespełna 33–letniego życia zdążył podbić większość znanego wówczas świata. Według legendy, konia tego chciał kupić jego ojciec – Filip II – ale uznał go za zbyt agresywnego i trudnego do ułożenia. Dziewięcioletni (lub 12–letni zależnie od wersji opowieści) Aleksander założył się z ojcem, że jeśli ujarzmi wspaniałe zwierzę, to król mu je kupi. Zauważył, że koń boi się własnego cienia i – dosiadając go – skierował jego głowę w kierunku słońca. Wygrał zakład i Filip II musiał kupić Bucefała za bajońską sumę 13 talentów. Bucefał służył wiernie Aleksandrowi, aż do bitwy pod Hydaspes w 326 r. p.n.e., w której padł i na polu której został pochowany…

Skąd taki „koński” wstęp w zeszycie akwarystycznym? Otóż w literaturze często podaje się, że do imienia słynnego Bucefała nawiązuje nazwa rodzaju roślin reofitycznych od kilku lat robiących prawdziwą furorę w akwarystyce, a zwłaszcza w akwarystyce japońskiej. To Bucephalandra – rośliny, które pod wieloma względami można uznać za „idealne” do celów akwariowych. W bieżącym wydaniu Zeszytów Akwarystycznych opowiem szerzej o tym rodzaju, jego wybranych przedstawicielach oraz o ich wymaganiach w akwarium.

Magazyn Akwarium nr 3/2015 (147)

• W 147 numerze Magazynu Akwarium, min
  

Stałe rubryki: W obiektywie Kocana, Aktualności, Listy do Redakcji,

Produkty na rynku, Zapowiedzi

• Podróż Heiko Blehera po Caño Arabella

• Akwarium nie tylko dla akwarysty

• Ancistrusy - trochę inne "glonojady"

• Metriaclima sp. „daktari” Hai Reef

• Nothobranchius eggersi - ślicznotka o wielu obliczach

• LPS-y, SPS-y… o koralowcach słów parę

• Oczko wodne dla akwarysty, czyli dlaczego warto?

Zeszyty Akwarystyczne nr 58

Tekst i fot.: Wojciech Sierakowski

 

Pielęgnice z Malawi, grupa „Mbuna”

 

Akwarysta, z całym swoim bagażem doświadczeń, dochodzi często do końca pewnego etapu. Wszystko, co robił do tej przełomowej chwili, staje się czymś skończonym i zamkniętym. Szuka wtedy nowych wyzwań, swojej nowej akwarystycznej drogi. Pamiętam taką chwilę. Stałem w sklepie akwarystycznym i myślałem intensywnie, jakimi rybami mam się zainteresować. Wcześniej mój wybór padł na pielęgnice i zastanawiałem się tylko nad tym, czy będą one z Tanganiki, czy z Malawi. Bardzo często o naszym dalszym losie, w wielu dziedzinach życia, decyduje przypadek. Tak było i tym razem. Zobaczyłem w jednym ze zbiorników pielęgnice, które barwą przypominały cudne ryby raf koralowych. Labidochromis caeruleus był tym gatunkiem, który spowodował, że na zawsze „zakochałem” się w pyszczakach z jeziora Malawi. Jedną z pierwszych rzeczy, której się dowiedziałem o nowo nabytych podopiecznych, była informacja, że należą one do grupy „Mbuna”. Brzmiało to dość egzotycznie i niejasno. W niniejszym zeszycie postaram się przekazać swoją wiedzę na temat tej zróżnicowanej, interesującej i przepięknej części pyszczaków z jeziora Malawi.

 

Słowo „Mbuna”, pomimo swojej wyraźnej egzotyki, to określenie, które pojawia się bardzo często w kontekście opisywania czy omawiania pyszczaków. Podział tych pielęgnic przy ich ogromnej ilości (około 800 gatunków), tylko według przynależności do danego gatunku, rodzaju czy rodziny, czasem wydaje się niewystarczający. Wywołało to potrzebę stworzenia czegoś szerszego i bardziej ogólnego, niemieszczącego się w ramach już istniejących podziałów. Systematyka, jak każda dziedzina naukowa, rządzi się swoimi prawami. Podziały stosowane w odniesieniu do pyszczaków wymykają się wymogom formalnym i dlatego są umowne. Nie spełniają podstawowych zasad systematyki. Naukowcy, badacze, eksporterzy czy nawet miłośnicy pyszczaków z jeziora Malawi postanowili połączyć w grupy gatunki charakteryzujące się pewnymi cechami, a cele tego działania mają znaczenie praktyczne. Niestety, stworzone podziały są różnie przedstawiane przez literaturę, a brak konsekwencji nawet najważniejszych i najbardziej poważanych autorów powoduje znaczny chaos w tej dziedzinie. Wywołuje to konkretne problemy.

Magazyn Akwarium nr 2/2015 (146)

• W 146 numerze Magazynu Akwarium, min
  

Stałe rubryki: Aktualności W obiektywie Kocana, Encyklopedia, Listy do Redakcji, Produkty na rynku, Zapowiedzi

Artykuły:

• Andrzej Nowicki Grupy barwne dyskowców

Podczas profesjonalnych wystaw dyskowców wyróżnia się 11 grup barwnych oznaczonych kolejnymi literami alfabetu, z czego cztery pierwsze obejmują dyskowce dzikie (występujące w naturze), zaś siedem pozostałych – dyskowce hodowlane (uzyskane w rezultacie krzyżowania i selekcji tych ryb). Zapraszamy do zapoznania się z nimi.

• Rafał Maciaszek Nowe odmiany krewetek

Co roku poznajemy nowe odmiany krewetek, zarówno hodowlane, jak i dzikie, sprowadzane z różnych zakątków świata. Przedstawiamy krótki przegląd najnowszych krewetkowych ciekawostek, jakie niedawno pojawiły się w Polsce.

• Joanna i Paweł Zarzyńscy -"Barki" - zbrojniki z charakterem

Popularne „baryancistrusy”, zwane pieszczotliwie „barkami” należą do najchętniej kupowanych importowanych zbrojników. Zapraszamy do zapoznania się z tymi pięknymi sumami oraz z warunkami, jakie należy spełnić chcąc pielęgnować je w akwarium.

• dr Hubert Zientek Skrzeczyk karłowaty

Ta maleńka rybka idealnie nadaje się do wciąż modnych „nanoakwariów”. Łączy bowiem atrakcyjny wygląd z fascynującym behawioryzmem, zwłaszcza podczas tarła. Zapraszamy do spojrzenia na ten oryginalny gatunek oczami wytrawnego hodowcy.

• Karol Wnyk Pimelodus pictus – „ubogi” kuzyn olbrzymów

Jest spokrewniony z wielkimi sumami czerwonoogonowymi, pseudoplatystomami i sorubimami. Sam jednak osiąga zaledwie kilkanaście centymetrów długości. Zapraszamy na bliskie spotkanie z jednym z najmniejszych przedstawicieli lubianej przez akwarystów rodziny mandiowatych (Pimelodidae).

• Przemysław Leśniak Staurogyne – niezwykłe rośliny trawnikowe...

Rośliny „trawnikowe” najczęściej kojarzą się nam z gatunkami takimi jak „mały Heniek” (Hemianthus callitrichoides), „glosia” (Glossostigma elatinoides), marsylia (Marsilea hirsuta), czy Hydrocotyle sp. Japan (Hydrocotyle tripartita). Tymczasem wspaniała murawę w akwarium można wyhodować również przy użyciu mniej znanych gatunków z rodzaju Staurogyne...

• Bartłomiej Gumiński Dziecinnie prosta hodowla dżdżownicy kalifornijskiej i doniczkowca

Dżdżownica kalifornijska i doniczkowiec są dobrze znane akwarystom, jednak trudno jest znaleźć informację na temat ich hodowli razem w jednym pojemniku. Warto wypróbować tę metodę, ponieważ ryby za nimi przepadają, a podawanie im tego pokarmu z umiarem sprawia, że chętniej przystępują do tarła…

• Łukasz Kur, Paweł Zarzyński Suplementacja wody w akwarystyce morskiej

Woda morska zawiera wiele pierwiastków, które w akwarium trzeba na bieżąco uzupełniać. Przedstawiamy najważniejsze potrzeby i rozwiązania techniczne stosowane w tym zakresie.

Zeszyty Akwarystyczne nr 57

Joanna i Paweł Zarzyńscy

 

Choroby ryb w akwarium morskim

 

    Akwarystyka morska jest swego rodzaju „młodszą siostrą” swej słodkowodnej odpowiedniczki, bowiem słonowodne zbiorniki pojawiły się w większej ilości w domach Polaków dopiero w latach 90. XX w., a więc ponad sto lat po pierwszych akwariach z „makropodami” czy złotymi rybkami. Hobby to obecnie żywiołowo się rozwija, zyskując rzesze nowych sympatyków. Pewną przeszkodę w tym rozwoju stanowią jednak poważne niedostatki wiarygodnych źródeł wiedzy. W sposób szczególny dotyczy to ważnego i trudnego zagadnienia chorób ryb morskich pojawiających się w akwariach. Krajowa literatura na ten temat praktycznie nie istnieje, zaś zachodnie źródła są trudno dostępne i stosunkowo kosztowne. Dlatego w bieżącym numerze Zeszytów Akwarystycznych przedstawimy kilkanaście chorób najczęściej obserwowanych w domowych słonowodnych zbiornikach, podpowiemy, jak je rozpoznawać oraz – wszędzie tam, gdzie jest to możliwe – zaproponujemy skuteczne metody leczenia.

        Na wstępie należy zaznaczyć, że ryby morskie mogą cierpieć na wiele różnych chorób. Zdecydowanie najpowszechniejszą z nich, z którą – prędzej czy później – zetknie się każdy miłośnik tego hobby, jest tzw. „ospa rybia” powodowana w zbiornikach słonowodnych przez pierwotniaka o nazwie Crytptocaryon irritans. Na szczęście jej objawy są bardzo specyficzne i problemów z ich poprawną identyfikacją nie ma nawet początkujący posiadacz akwarium morskiego.

Magazyn Akwarium nr 1/2015 (145)

• W 145 numerze Magazynu Akwarium, min

Stałe rubryki: W obiektywie Kocana, Encyklopedia, Listy do Redakcji, Produkty na rynku, Zapowiedzi

Artykuły:

• Heiko Bleher - "Kolumbia – u podnóża Andów…" Reportaż z kolejnej podróży niestrudzonego badacza i odkrywcy nowych gatunków ryb – Heiko Blehera. Tym razem udał się do Kolumbii w niedostępne rejony południowych stoków Andów. Zobaczcie co złowił w tamtejszych rzekach i strumieniach!

• Joanna i Paweł Zarzyńscy - "Trzy życzenia do złotej rybki" Złote rybki zna każdy miłośnik akwarystyki. Ale to, co pływa w naszych sklepach w niczym nie przypomina prawdziwie rasowych okazów. Zapraszamy do zapoznania się z prawdziwą arystokracją tego gatunku i docenienia kunsztu jego azjatyckich hodowców.

• Marcin Wnuk - "Drewno i skały w akwarystyce japońskiej "Podwodne aranżacje mistrzów akwarystyki „amano” przyprawiają obserwatorów ich dzieł o szybsze bicie serca. Aby jednak osiągnąć taki efekt potrzebne są odpowiednie materiały w tym właściwie dobrane skały i drewno. Zapraszamy do zapoznania się z krótkim przewodnikiem po najczęściej stosowanych w tego typu zbiornikach rodzajach dekoracji.

• Paweł Zarzyński - "Historia światła w akwarystyce"Czym oświetlano akwaria przed stu laty? Co stosuje się obecnie, a co będzie w użyciu za kilka lat. Zapraszamy w małą podróż w czasie dotyczącą oświetlenia stosowanego wczoraj dziś i jutro w akwarystyce.

• dr Hubert Zientek - "Pachypanchax sakaramyi – łagodny szczupieńczyk z Madagaskaru"Zapraszamy na spotkanie z mało znanym, arcyciekawym gatunkiem ryby karpieńcowatej pochodzącej z jednej z największych wysp świata.

• Karol Wnyk - "Otocinklus – glonojad w miniaturze"Większość zbrojników bywa bezkrytycznie traktowanych jako „glonojady”, choć wcale nie żywi się glonami. Prawdziwym glonojadem i to bardzo skutecznym jest natomiast popularny „otosek”, czyli Otocinclus vittatus.

• Łukasz Kur, Paweł Zarzyński - "Labroides dimidiatus pożyteczny, ale... nie zawsze" Przedstawiamy oryginalną rybę-czyściciela, zwaną wargatkiem sanitarnikiem. Choć z pozoru bardzo pożyteczna, to jednak w akwarium morskim może narobić sporo kłopotów.